Er zijn in Nederland tal van misdaadjournalisten. Sommigen worden gehaat, anderen zijn geliefd. Iedereen heeft zo zijn eigen voorkeur wie ze het liefst aan het werk
zien. In de verschillende media is er dagelijks veel te vinden over de onderwereld. De een heeft elke dag het hoogste podium op tv en geniet van alle
aandacht. De ander moet het met een site doen en kan dat bekopen met een kogel. Het lijkt me vooral een spannend beroep. Je moet goed weten wat je doet, anders kan het zich zo tegen je keren. En je moet oppassen dat je niet wordt gebruikt. In 2008 had ik een gesprek met Hendrik Jan Korterink over het dwangmatige turnregime in Nederland en mijn breuk met mijn ouders die (zo bleek achteraf ) al mijn spaargeld hadden gestolen. Hij wilde daar graag aandacht aan besteden omdat het weliswaar geen waanzinnig misdaadverhaal was, maar omdat hij zelf ook dochters had en hij zich duidelijk kwaad maakte over wat mij was overkomen.

Na het artikel in de Nieuwe Revu volgden tal van andere media. Ik moest zelfs rechtszaken beginnen tegen mijn ouders. Die zaken resulteerden erin dat mijn ouders 90.000 euro moesten terugbetalen…

Ik heb Hendrik Jan in die tijd leren kennen als een mens met het hart op de juiste plaats. Niet altijd op de voorgrond willen staan, maar juist datgene doen wat je moet doen: vertrouwen winnen, waarheidsvinding, en dan pas delen met de wereld. En vooral op de achtergrond blijven.

Als je een goed verhaal hebt, komt het vanzelf bovendrijven. En mijn God, wat had die man een doorzettingsvermogen om de waarheid te achterhalen! Hij vloog de hele wereld over om het kleinste detail uit te werken en had daarnaast ook nog de tijd om tal van mooie boeken te schijven.

Ik heb echt respect voor die man. In 2011 was ik uitgenodigd bij de boeklancering van zijn dochter Anna, waar ik een gesigneerd exemplaar in ontvangst mocht nemen. Anna was er namelijk bij toen ik voor de rechter moest verschijnen en had daar een hoofdstuk aan gewijd in het boek. Hendrik Jan is in april helaas overleden. Hoe mooi is het om te zien dat vandaag de dag de legacy van Hendrik Jan wordt voortgezet op zijn site misdaadjournalist.nl door dochter Anna en zoon Christiaan. Ze nemen het stokje over van hun vader. Zijn passie was ongetwijfeld de misdaad, maar zijn allergrootste liefde was zijn gezin.