Door mijn sportverleden, en wat al niet meer, heb ik het voorrecht om zo nu en dan interessant genoeg te zijn om op tv te verschijnen. De uitnodiging komt dan binnen via een gespecialiseerd team in dienst van producenten en programmamakers. Ik noem ze voor het gemak maar ‘het flirtteam’. Ik heb de afgelopen jaren heel wat leden van zo’n team aan de lijn gehad.
Hoe gaat dat in z’n werk? Als ze je telefoonnummer nog niet hebben, word je benaderd via de mail of de sociale media. “Hé Verona, het lijkt ons geweldig als je interesse hebt in…” Of: “Beste Verona, jij bent voor ons de uitgelezen persoon, we vinden je zo geweldig…”
Enfin, alles wordt uit de kast gehaald, zodat ik eigenlijk niet kan weigeren. En als ik dan eindig met een “Ja, ik wil” vergeet ik soms helaas de addertjes onder het gras… Ik ga ernaar uitkijken en me een beetje voorbereiden op zo’n programma. Wat trek ik aan? Wat ga ik zeggen? Dat houdt me dan bezig. Ik slaap zelfs slechter door de spanning. En dan plots hoor ik niks meer.
Tot ik zelf maar besluit een appje te sturen hoe het ervoor staat.
“Hoi Verona, toevallig wilde ik je net vandaag een berichtje sturen dat het helaas niet doorgaat…” Pffff, oké, weer te enthousiast geweest. Ik voel me verneukt, maar ik had immers ook niks zwart op wit, dus ik moet niet janken. Maar het kan nog gekker… Een aantal jaar geleden ben ik gepolst voor een realityserie. Tal van mensen gesproken en het zou zeker doorgaan, iedereen zag het zitten, het leek me leuk! Zelfs de vergoedingen waren besproken! We hadden een deal. Dacht ik. Of ik alvast wilde beginnen met leuke items te filmen over mijn dagelijkse dingen of leuke uitstapjes. Ja, er waren zelfs tips hoe we een ruzie echt konden laten lijken voor de kijkers… Tuurlijk! Leuk! Ga ik doen! Ik ben toch al gewend om alles te laten zien voor de camera, was mijn ondeugende antwoord.
Zes maanden lang, als het niet meer was, hebben we uren filmmateriaal gemaakt, ruzies in scène gezet, locaties afgehuurd om alles tot een groot succes te maken. En toen… Niks. Geen enkel bericht dat het niet meer door zou gaan, gewoon niks.
Er waren wat verschuivingen binnen het team, was het subtiele antwoord dat ik zijdelings heb opgevangen. Ik leg de verantwoording maar bij mezelf, dan zijn we er sneller vanaf, maar zal bij de eerstvolgende versierpoging van het flirtteam melden dat ik graag wat bedenktijd wil. Mijn liefdesverdriet over de vorige keer is namelijk nog niet over.
Geef een reactie